Wizyta w BCT :)

Pewnie każdy z nas stara się jak najlepiej wykorzystać swój wolny czas. Szukamy różnych imprez organizowanych w naszych miastach i okolicach, aby w interesujący sposób spędzić kilka dni weekendu. Tak też było i w moim przypadku, gdyż poszukując inspiracji na sobotę trafiłam na ogłoszenie o dniach otwartych w BECECIE.

BCT to Bałtycki Terminal Kontenerowy mieszczący się w Porcie Gdynia, w bardzo bliskim sąsiedztwie Estakady Kwiatkowskiego. Rozpoczęcie budowy tego miejsca datuje się na rok 1976, a trzy lata później obsłużono pierwszy statek. Z końcem lat 90tych terminal osiągnął zdolność przeładunkową 250 tys. TEU, a rok temu wspomniana wartość uległa prawie podwojeniu. Pewnie niektórzy zastanawiają się: "TEU - co to takiego?". Już tłumaczę, jest to jednostka wykorzystywana w transporcie kontenerów. 1 TEU odpowiada kontenerowi 20stopowemu. To tyle słowem wstępu, przejdźmy do konkretów!

Na początku wraz z Adasiem zapoznaliśmy się z najbliższą atrakcją, ulokowaną praktycznie przy samym wejściu na teren BCTu. Mianowicie chodzi o budkę, w której rozstawiona była cudowna makieta. Biorąc pod uwagę moje transportowo-KOLEJOWE zainteresowania wyobraźcie sobie radość, jaka przepełniła moje wnętrze, kiedy ujrzałam to cudo :). BCT to nie tylko port, suwnice, woda... Praca tego miejsca wiąże się z obsługą ładunków, które bardzo często transportowane są właśnie koleją.

Makieta nie należała do jakichś ogromnych, toteż po kilku minutach podziwiania miniaturowych lokomotyw pędzących wiadukcikami i tunelami z ładunkiem w postaci kontenerów udaliśmy się w poszukiwaniu kolejnych atrakcji.

Jedną z nich była możliwość podniesienia kontenera przy użyciu odpowiedniego sprzętu, co możecie zobaczyć na powyższym zdjęciu. Nad powodzeniem całej operacji czuwał wykwalifikowany pracownik, tak więc bez obaw do pojazdu mogły wejść dzieci. Kolejka nie należała do krótkich, dlatego też odpuściliśmy sobie zaliczenie tego "stanowiska".

Udaliśmy się w kierunku następnej atrakcji, którą niestety również musieliśmy pominąć... BCT dla zwiedzających przygotował niespodziankę - bodajże prawie godzinny rejs w obrębie portu. Wiadomo, wszystkich na raz zabrać się nie dało, więc z gigantycznej kolejki, jaka ustawiła się do stateczku, do środka zmieściła tylko część oczekujących osób, w której nas oczywiście nie było :D. Mogliśmy za to wejść na pokład innego statku, jednakże bez możliwości wypłynięcia. Cóż, dobre i to!  

Dzięki ulotce, jaką otrzymaliśmy przy wejściu, dowiedzieliśmy się co nieco o nowych suwnicach nabrzeżowych, które zostały uruchomione w styczniu tego roku. Przeznaczone do obsługi statków kontenerowych (w tym również oceanicznych) dźwignice mogą załadować lub rozładować powyżej 35 kontenerów w ciągu godziny!

Nowe nabytki BCTu otrzymały imiona wyłonione w drodze konkursu - są to mianowicie GDYNKA i GDYNEK. Z takich ciekawszych faktów - jedna suwnica waży 1020 ton, czyli tyle, co 20 wielorybów grenlandzkich. Jeśli chodzi o jej wysokość, to spokojnie można porównać ją do wysokości gdańskiego Kościoła Mariackiego. Udźwig na chwytniku to z kolei waga 10 słoni indyjskich.

Ku mojej rozpaczy nie wszędzie można było wsadzić swój nochal :). Od zawsze marzył mi się spacer wśród ogromnych bloków powstałych z kontenerów, niestety musiałam zadowolić się jedynie widokami z pewnej odległości. W gruncie rzeczy to zrozumiałe - prace w bececie odbywały się na bieżąco, nie można było przecież zatrzymać wszystkich procesów ze względu na zwiedzających. Wydzielono określony teren, na którym goście mogli się bezpiecznie poruszać, a resztę oznaczono jako strefę niedostępną.

W jednej z hal znajdujących się na terenie terminalu można było obejrzeć rzeczy, które zostały zaimportowane, a nikt ich nigdy nie odebrał. Wśród takich rodzynków znalazły się głównie pojazdy, które możecie zobaczyć na poniższym zdjęciu. Był to ostatni punkt naszego spaceru.

Podsumowując - godzinka spędzona w BCT to z jednej strony niewiele, jednak patrząc z zupełnie innej perspektywy można dostrzec wiele plusów. Dla mnie z pewnością było to połączenie teorii, którą przyswajałam w technikum czy też na studiach, z praktyką - zobaczyłam z bliska wiele urządzeń, procesów... No i weszłam do środka kontenera! Zobaczyć taką swego rodzaju skrzynię można zawsze - czy to na obrazku, czy nawet gdzieś od zewnątrz, jednak nie jest codziennością móc znaleźć się w jej wnętrzu! Dowiedziałam się również wielu ciekawych faktów, które poszerzyły moją wiedzę na temat BCTu. Muszę przyznać, że sobotnie popołudnie zaliczam jak najbardziej do udanych, a o mile spędzonym czasie na terenie terminalu przypominać będzie mi drobny upominek, jaki otrzymaliśmy podczas wizyty przy stoisku filipińskim.

Suszonych mango jeszcze nie próbowałam, ale z pewnością moje podniebienie nimi nie pogardzi :P. W wolnej chwili planuję dokładne zapoznanie się z informatorem "Więcej zabawy na Filipinach", a ta oryginalna torebeczka przyda mi się do zapakowania prezentu bliskiej osobie :).

Życzę wszystkim miłego popołudnia i przesyłam ogromne buziaki! PS. W najbliższą sobotę organizowany jest w Gdyni dzień otwarty Stena Line, w którym zamierzam wziąć udział, także szykujcie się na kolejną relację! Pozdrawiam Was serdecznie.