Wiosenne wojaże!

Witajcie Kochani! Jak wiecie niedawno zabrałam się za segregowanie swoich pocztówek. Wśród nich były kartki pochodzące z Olsztyna. Idealnie się składa, bo ostatnio wraz z ukochanym wybraliśmy się na małą spontaniczną wycieczkę, której celem była stolica województwa warmińsko-mazurskiego.

Olsztyn odwiedziłam kilka lat temu, kiedy wybrałam się z kumpelą na małą wycieczkę. Wówczas chodziłyśmy jak biedne, zagubione turystki i poznawałyśmy uroki obcego dla nas miasta. Muszę przyznać, że poradziłyśmy sobie całkiem nieźle, bo zobaczyłyśmy wiele ciekawych miejsc i obiektów, a ja wróciłam z pokaźną ilością zdjęć na karcie mojego aparatu.

 

Olsztyn oczarował mnie pod każdym względem, można śmiało powiedzieć, że była to miłość od pierwszego wejrzenia! Choć tak naprawdę poznałam tylko jakąś część tego miasta, to mimo wszystko uwielbiam wybrać się od czasu do czasu na wycieczkę, której celem jest właśnie ten zakątek Polski.

Tak, to ja :D. Pamiątkę w postaci powyższego zdjęcia zawdzięczam Agacie, z którą spędziłam swój pierwszy raz w Olsztynie. Za moją jakże skromną osobą widnieje Ratusz, który jest siedzibą władz miasta od 1915 roku. Od niego zaczęłyśmy zwiedzanie stolicy Warmii i Mazur.

 

Do roku 1806 w tym miejscu znajdował się Kościół Świętego Krzyża, gdyż wówczas został on rozebrany i w latach 1912-1915 wzniesiono ten piękny budynek, jaki widnieje na powyższej pocztówce, która swoją drogą jest prezentem od Kasi z okazji moich urodzin :). Ciekawostką może być fakt, iż od połowy 2009 roku każdego dnia w południe odgrywany jest z wieży hejnał miasta. 

Za każdym razem, kiedy odwiedzam Olsztyn, okolice Ratusza wyglądają zupełnie inaczej. Rok po mojej pierwszej wizycie wybrałam się tym razem z mamą na małą wakacyjną wycieczkę. Pod siedzibą władz miasta rozstawiona była szachownica, a na niej toczyła się partia chłopków. Właśnie tak nazwałyśmy te postacie z Agatą.

W tym roku okazało się, że część Olsztyna jest rozkopana - remont odbywał się również na ulicy sąsiadującej z Ratuszem. Nie było już chłopków rozgrywających partię szachów, ani też zieleni na drzewach, ale nadal było pięknie!

Wybraliśmy się wraz z Adasiem trasą, która zaprowadziła nas do ciekawego cmentarza. Początkowo nie wiedzieliśmy, gdzie trafiliśmy. Miejsce wyglądało na zapuszczone, co poniekąd mnie zafascynowało, a ostatnie groby, których zresztą było niewiele, nosiły datę około 1958 roku. Po chwili jednak wszystko się wyjaśniło.

Był to Cmentarz Świętego Jakuba, bez prawa ponownych pochówków, stąd też niewielka ilość nagrobków na jego terenie. Został on wpisany do rejestru zabytków, jednak nie przeszkadzało to niektórym grupkom na spożywanie alkoholu między grobami.

Kolejnym punktem naszej wycieczki okazała się (tak, szliśmy trochę bez konkretnego celu, planu, po prostu przed siebie) Fontanna Ptaki, którą nazywa się również Symfonią Ptaków. 

  

Powstała ona w 1968 roku, a całkiem niedawno, bo w 2012 przeszła remont. Znajduje się w Parku Podzamcze, który oczarował moje serducho. 

Sami zobaczcie, jak tu pięknie! W parku znajduje się również mostek, który (jak zdradził mi niegdyś współlokator) nocą jest podświetlony. Chciałabym zobaczyć to na żywo, bo przecież uwielbiam takie klimaty! W pobliżu znajdują się także wiadukty kolejowe z XIX wieku, a przechodząc na drugą stronę ulicy można trafić do Kościoła garnizonowego Matki Boskiej Królowej Polski.

Jest to jedna ze świątyń, jakie można odnaleźć w obrębie olsztyńskiego Starego Miasta. Została ona wzniesiona w latach 1913-1914. Po chwili podziwu udaliśmy się dalej, trafiając całkiem przypadkowo na obwieszony kłódkami most zakochanych :).

Przyznam się bez bicia, że nie miałam pojęcia odnośnie budynku, jaki możecie zobaczyć na zdjęciu. Dopiero powrót do domu i pocztówkowe porządki uświadomiły mi, iż jest to fragment Zamku Kapituły Warmińskiej.

Obecnie we wnętrzu tej budowli mieści się Muzeum Warmii i Mazur. W pobliżu zamku znajduje się Amfiteatr im. Czesława Niemena, który sfotografowałam podczas pierwszej wizyty w Olsztynie.

 

Jednak to nie jedyna atrakcja turystyczna, jaką oferuje teren obok zamku. Wszystkim dobrze znany astronom, Mikołaj Kopernik, mieszkał niegdyś w północno-wschodnim skrzydle tego zacnego budynku, gdzie napisał m.in. pierwszą rozprawę o monecie. Dlatego też w pobliżu zamku znajduje się jego pomnik, zwany również Ławeczką Kopernika.

Ilekroć jestem w tym miejscu, zawsze znajdzie się ktoś, kto robi pamiątkowe zdjęcie swojej osoby obok tego zacnego uczonego. Nie byłabym sobą, gdybym odmówiła sobie takiej przyjemności!

 

Pamiętam, że podczas mojej drugiej wyprawy miałyśmy z mamą spory ubaw, albowiem żadne zdjęcie nie chciało dobrze wyjść :D. A to Kopernik ucięty, a to ja źle wyszłam. Na szczęście fotka, którą zrobiłam samemu obiektowi wyszła kapitalnie...

 

... nieprawdaż :D? Kontynuując podróż po Olsztynie, warto zwrócić uwagę na budynek, który znajduje się za bohaterem powyższej fotografii. 

Kościół ewangelicko-augsburski, bo o nim mowa, to kolejna świątynia mieszcząca się w obrębie Starego Miasta. Posiada jedną wieżę mierzącą 43 metry, na której znajduje się zegar.

Poruszając temat kościołów Starego Miasta warto zwrócić uwagę na wątek dotyczący bazyliki konkatedralnej św. Jakuba Apostoła.

Świątynia ta została zbudowana w II połowie XIV wieku, a jej wnętrze niestety przeszło wiele ciężkich chwil, albowiem podczas wojen napoleońskich Francuzi zamknęli w niej rosyjskich jeńców. Ci z kolei, broniąc się przed mrozem, postanowili zorganizować sobie ognisko... wykorzystując wszystko, co znaleźli wewnątrz budynku. Jak się domyślacie, udało się zachować niewiele ruchomych zabytków.

Interesującym i ciekawym faktem może być to, iż latem odbywają się w tej bazylice Olsztyńskie Koncerty Organowe.

Końcowym celem, tym razem zaplanowanym (!), było planetarium. W drodze z Trójmiasta pomyśleliśmy, iż warto skorzystać z okazji i udać się na jakiś ciekawy seans. Aby tam dotrzeć, musieliśmy przejść przez starówkę...

... obserwując różne ciekawe obiekty...

 ... przykuwające głównie uwagę...

... moją i mojego aparatu :D. No ale w końcu dotarliśmy do drugiego, największego planetarium znajdującego się w naszym kraju. Zostało ono otwarte w pięćsetną rocznicę urodzin Mikołaja Kopernika, czyli 19 lutego 1973 roku.

Szczerze? Sam budynek nie zrobił na mnie jakiegoś większego wrażenia... Po przejściu przez drzwi wejściowe udaliśmy się na piętro, gdzie znajdowała się sala projekcyjna. Pytanie tylko - gdzie nabyć bilety? Pani na górze wyjaśniła nam, iż kasa znajduje się zaraz przy wejściu w rogu... Dobre określenie, "w rogu". Ledwo ją zauważyliśmy! Poprosiliśmy w końcu bilety na seans "Podróż do miliarda słońc", który trwał niecałą godzinkę. 

"Współczesne satelity potrafią mierzyć odległości do gwiazd z niespotykaną wcześniej dokładnością. Jeden z nich, Sonda kosmiczna Gaia, której misja rozpoczęła się pod koniec 2013 roku sporządza dokładną trójwymiarową mapę naszej Galaktyki - Drogi Mlecznej. Dzięki temu coraz lepiej rozumiemy jej strukturę i historię powstania. Uczonym udało się rozwikłać jeszcze nurtująca ich od wieków tajemnicę. Pokaz Podróż do miliarda Słońc (Journey to a Billion Suns) w atrakcyjny sposób przedstawia historię badań naszego zakątka Wszechświata. Program powstał we współpracy europejskich planetariów z Europejską Agencją Kosmiczną (ESA)" - źródło.

Kiedy wyświetlono ostatnie sceny i zorientowałam się, że to koniec, pomyślałam - "Już? Ja chcę więcej!". Seans wciągnął mnie calusieńką i absolutnie w stu procentach przykuł moją uwagę. Informacje przekazano w interesujący sposób, z punktu widzenia pewnego uczonego, który rozmawiał ze swoim przyjacielem o gwiazdach. Wciąż mam przed oczami niektóre momenty, jakie zaparły dech w moich piersiach. Dowiedziałam się wiele ciekawych rzeczy na temat drogi mlecznej. Chodzi mianowicie o jeden z mitów, którego wcześniej nie znałam...

Zeus i królowa Alkmena poczęli syna - Heraklesa. Ojciec chciał, aby chłopiec był nieśmiertelny, wykradł go więc w nocy do nieba i położył przy śpiącej tam Herze. Nieświadome niczego dziecko miało ssać mleko bogini aby uzyskać te niezwykłe moce - tak też się stało. Hera oczywiście obudziła się i rozgniewana odsunęła chłopca od piersi, powodując tym samym upadek na niebo kilku kropel mleka. To właśnie z nich powstała Droga Mleczna.

Poza opowieściami dotyczącymi dawnych wierzeń, poznałam kilka informacji na temat sondy kosmicznej Gaia. Nie przypuszczałam nawet z jak ogromną starannością została wykonana ta bezzałogowa sonda kosmiczna, mająca na celu wykonanie precyzyjnych pomiarów w kosmosie. Jej budowa budzi we mnie ogromne emocje - tyle elementów, części, które starannie połączono według skomplikowanych założeń i obliczeń... Oczywiście wygląda to tak z mojego punktu widzenia! Coś niesamowitego... Podsumowując wizytę w planetarium - warto wydać tych kilka złotych i zobaczyć coś, czego nigdzie indziej nie będzie okazji poznać, a co dostarczy tyle przyjemności i wiedzy.

To byłoby na tyle w związku z moją opowieścią na temat Olsztyna. Mam nadzieję, że nie zanudziłam Was treścią i ilością zdjęć, ale nie mogłam się powstrzymać i musiałam się tym wszystkim z Wami podzielić! A, jeszcze jedno! Jeśli wybierzecie się kiedyś do stolicy Warmii i Mazur samochodem, nie parkujcie w Alfie, gdyż za taką przyjemność centrum handlowe liczy sobie kilka złotych ;). Całkiem niedaleko znajdziecie spokojnie miejsce w bocznych uliczkach, nie płacąc ani grosza, a zaoszczędzone pieniążki można przeznaczyć na przykład na zakup pocztówek :D. Serdecznie pozdrawiam i życzę dobrej nocki ;).