Spacer latem? Park Oliwski!

No dobra, ostatnio wcale tak ładnie na zewnątrz nie jest. Zimny wiatr, a do tego prawdopodobieństwo wystąpienia ulewy to raczej mało ciekawy scenariusz ewentualnego spaceru. Jednakże mamy lato i nie wierzę w to, że ciepłe dni sprzed tygodnia już nie wrócą. Oczywiście wolałabym, aby temperatura o trochę stopni opadła, bo jednak w takich warunkach prędzej się usmażymy, niż spędzimy miły czas na zewnątrz. Błękitne niebo, z niewielką dozą bielusieńkich chmur oraz rozświetlające przyrodę słońce są mile widziane, bowiem wówczas wszelkie wypady będą zawsze udane. Było tak i w moim przypadku - niedawno udałam się do Parku Oliwskiego w Gdańsku i nie żałuję ani sekundy spędzonej w tym miejscu!

Park Oliwski im. Adama Mickiewicza należy do zabytkowych obiektów znajdujących się na terenie Gdańska, a dokładniej rzecz ujmując w obrębie dzielnicy Oliwa. Zajmujący 11,3 ha park pięknie prezentuje się praktycznie o każdej porze roku, choć nie mogę wypowiedzieć się o zimie z racji tego, iż nigdy nie spacerowałam w tym miejscu w okresie śniegu i mrozu. Cóż... chyba mam nowy cel :)! Wiosną oko cieszy rozkwitająca wokół zieleń, latem spacerowicze kąpią się w soczystych kolorach pięknych kwiatów, a jesienią oddychają żółto-pomarańczowo-czerwonymi barwami. W zeszłym roku pierwszy raz wybrałam się tam w październiku i zakochałam się w tym miejscu ponownie. Wiosenne wspomnienie zostało na chwilę przyćmione jesienną odsłoną parku, jednak po mojej niedawnej wizycie odkryłam nową miłość, którą jest właśnie wersja letnia. Dlatego dziś nie oczekujcie zdjęć z innych wizyt, niż ta lipcowa!

Pierwszy park na tym terenie istniał już w XV w., a obecny zespół ogrodowo-pałacowy stworzono w pierwszej połowie XVIII w., co zawdzięcza się opatowi Jackowi Rybińskiemu. W kształtowaniu terenu i jego zagospodarowań opierano się na wzorach francuskiej sztuki ogrodowej z okresu baroku. Podobno bezpośrednim wykonawcą był Kazimierz Dębiński, któremu to przypisuje się zaprojektowanie ogrodów w warszawskim Wilanowie (byłam, widziałam, niedługo pokażę!).

Natura rozpieszcza nas już od pierwszego kroku. W parku znajdziecie kilka okazów fauny, głównie tej latającej :). Przy odrobinie szczęścia można trafić na malusieńkie kaczuszki, które w towarzystwie mamusiek dopiero co "stawiają" swoje pierwsze kroki na tym świecie.

Na powyższym zdjęciu możecie zobaczyć jedną z najlepszych części spacerowych, która jest jednocześnie moim ulubionym motywem, jaki zawsze uwieczniam na zdjęciu. Znajduje się bardzo blisko wejścia, z którego korzystamy, dlatego też za każdym razem przechadzkę rozpoczynamy od tego miejsca.

Urok parku podkreśla fakt, iż na jego terenie możemy spotkać niezwykle cenne okazy flory, które pochodzą niemal ze wszystkich kontynentów. Drzewa rosnące w tym miejscu opatrzone są w tabliczki informujące o ich nazwach, dzięki czemu możemy zapoznać się z krajem pochodzenia. W parku rosną m.in. modrzew europejski i japoński, kasztanowiec biały i jadalny, dąb czerwony i szypułkowy, magnolia oraz inne egzotyczne okazy.

Na terenie Parku Oliwskiego znajduje się także część botaniczna, palmiarnia. Jest tam siłą rzeczy bardzo gorąco i duszno, dlatego podczas ostatniej wizyty podarowałam sobie wchodzenie wgłąb tego pomieszczenia. Pozachwycałam się chwilę kaktusami i pięknymi roślinami rosnącymi wzdłuż ścieżki prowadzącej do wnętrza palmiarni.

Poza drzewami i palmiarnią niezwykle absorbujące są piękne kwiaty! Nie można się od nich oderwać - mówię to z własnej autopsji. Ostatnio spędziłam tam kilka dobrych chwil, aż w końcu rozładował się aparat :D. Gdyby nie to, Adaś musiałby dalej czekać, aż skończę swoją malusieńką sesyjkę.

Niestety, pozostałe zdjęcia z tej florystycznej kategorii zostaną póki co słodką tajemnicą, gdyż pojawią się... na pocztówkach! Więcej szczegółów podać nie mogę, to swego rodzaju niespodzianka, którą ujawnię w odpowiednim czasie :). Wróćmy jednak do parku!

Jeśli udacie się tutaj na spacer i stwierdzicie, że czas na odpoczynek - nie martwcie się! Ławeczek jest mnóstwo, czy to w cieniu, czy na słońcu, znajdziecie coś dla siebie na pewno.

Na ewentualny spoczynek można udać się również w okolicy wody. A trzeba przyznać, że takich miejsc jest kilka!

 

Gdańsk sam w sobie nie potrafi mnie rozkochać, jednak nie oznacza to, że przejdę obojętnie obok takich cudowności. Co jak co, ale stwierdzenie, że w tej części Trójmiasta nie ma ciekawych obiektów, byłoby grzechem!

Niezwykle urokliwą częścią parku jest także obszar, na którym znajduje się Pałac Opatów w Oliwie. Pod koniec II wojny światowej funkcjonował jako magazyn, jednak nie trwało to długo, gdyż w 1945 r. został podpalony przez Niemców. Dwadzieścia lat później odbudowano go, dzięki czemu dziś cieszy oko niejednego spacerowicza.

Jeśli będziecie kiedyś w Gdańsku w słoneczny dzień, to koniecznie odwiedźcie to miejsce. Gwarantuje, nie będziecie żałować! Życzę Wam udanego weekendu i lecę się pakować - jutro mam nadzieję zobaczyć Powsin i trochę Warszawki :). Buziaczki!