Święto Toruńskiego Piernika - część pierwsza.

Cześć i czołem! Wybaczcie mi tę stosunkowo długą przerwę, ale dopiero teraz dotarłam w końcu do domu, gdzie mogę spokojnie siąść do komputera i naskrobać dla Was post. W sumie będą dwa wpisy, gdyż nie potrafię wybrać mniej niż 50 zdjęć z ostatniego weekendu. Kiedy próbuję odrzucić jakąś fotografię, w głowie zapala mi się lampka - "przecież to też warto pokazać". Tak więc bez zbędnych dodatków zapraszam wszystkich zainteresowanych na podróż do Torunia, gdzie w miniony weekend obchodzono Święto Piernika!

Do miasta Kopernika wybraliśmy się w sobotę, czyli w pierwszy dzień eventu. Przygodę z piernikowym świętem rozpoczęliśmy po obiedzie w Karczmie Gęsia Szyja, gdzieś koło godziny piętnastej. Na początek postanowiliśmy wybrać się do nowo otwartego Muzeum Toruńskiego Piernika. Już na placyku przed budynkiem powitał nas świetny klimat związany z celebrowaniem święta. Na środku rozstawiono wielki stół, gdzie chętni mogli spróbować sztuki związanej z wyrobem pierników. Oczywiście nadzór nad tworzeniem ciastek sprawowały osoby zaznajomione z tematem. Na narzucie, a dokładniej na jej stronie skierowanej do nadchodzących gości powieszono materiałowe przepisy oraz informację na temat przypraw potrzebnych do przygotowania ciasta.

Efekt wizualny związany z wyglądem stoiska był powalający - mnóstwo garnuszków, obwiązanych dobranymi kolorystycznie wstążkami... Środek naczyń zapełniono przyprawami, między innymi laskami cynamonu, które podbiły moje serducho. Nie mogłam oderwać oczu od tych cudowności!!!

Na terenie muzeum rozstawiono jeszcze kilka małych, drewnianych stoisk, w których również można było tworzyć swoje własne pierniki. Belki takich kramików udekorowano toruńskimi przysmakami. 

Po dłużej chwili spędzonej na zewnątrz, postanowiliśmy w końcu wejść do budynku. Tam jedna z pań wręczyła nam pamiątkowe bileciki. Na parterze spodobała nam się pewna interaktywna tablica...

Na ekranie startowym zwiedzający mogli zobaczyć dużą mapę świata, a obok spis piernikowych przypraw. Po wybraniu interesującej nas roślinki pojawiała się informacja na jej temat - między innymi skąd pochodzi i jakie posiada właściwości.

Po wypróbowaniu możliwości tablicy, postanowiliśmy udać się dalej. Schody prowadziły zarówno na piętro, jak i do pomieszczeń poniżej parteru. Te jednak będą bohaterem kolejnego wpisu, dziś skupię się na atrakcjach znajdujących się na górze. Ekspozycję na piętrze nazwano "Piernik w salonie, kuchni, sklepie i klubie".

Mój pierwszy wielki zachwyt padł na sklep z okresu XIX i XX wieku. Po przeczytaniu tabliczki informacyjnej dowiedziałam się, że wyroby produkowane w zakładach piernikarskich sprzedawano głównie w sklepach firmowych, jakie rozmieszczano w różnych punktach miasta. Naturalnie konkurencja była czynnikiem, który powodował, że producenci przykładali niezwykłą wagę do wyglądu i wyposażenia punktów sprzedaży. Na półeczkach można dostrzec wiele atrakcyjnych opakowań. Podobno największym powodzeniem cieszyły się pierniki zapakowane w metalowych, ozdobnych puszkach. W ogóle mnie to nie dziwi, gdyż właśnie te eksponaty przykuły moją uwagę już na wejściu :D. Bardzo spodobała mi się także stylowa kasa sklepowa "National" z początku XX wieku.

Kolejnym pomieszczeniem, jakie odwiedziliśmy, był sklep PRL. W tym miejscu zwiedzający mieli okazję zobaczyć wnętrze sklepu oraz jego asortyment z okresu po 1945 roku. Tym razem waga sklepowa pochodzi z drugiej połowy XX wieku. 

Pod szkłem obok wagi umieszczono pieniążki, jakimi dawniej płacono podczas dokonywania zakupu. Na półkach znajdowały się opakowania ciastek, między innymi katarzynek, które swoją drogą bardzo lubię.

W drodze do kolejnego pomieszczenia natknęliśmy się na Żuka! To właśnie nim w czasach PRL-u transportowano do sklepów pierniki - najsłynniejsze toruńskie produkty.

Samochód cieszył się powodzeniem zwłaszcza u dzieciaków, które to chętnie zaglądały do jego środka ;). Obok znajdował się słup z ogłoszeniami itp. wycinkami z gazet.

W końcu dotarliśmy do klubokawiarni! Pomieszczenie zaaranżowano w stylu lat 50-80 XX wieku. Ekspozycja cieszyła oko między innymi pochodzącymi z lat 70tych wełnianymi sumakami, czyli ręcznie haftowanymi dywanami. 

Po zapoznaniu się z klubokawiarnią, naszym kolejnym celem był mijany już wcześniej klimatyczny gabinet właściciela fabryki. Oko cieszyły wiszące na ścianach dyplomy oraz portrety właścicieli z rodziny Weese, a także stylowe meble pochodzące z XIX/XX wieku - biurko, fotel, rewelacyjny telefon, maszyna do pisania czy też lampa z abażurem.

Po gabinecie przyszła kolej na salon mieszczański (XVIII-XIX w.). Produkcja oraz sprzedaż wówczas kosztownych wypieków pozwalały piernikarzom uzyskać wysokie dochody, co z kolei sprawiało, że stawali się oni członkami jednych z najbogatszych warstw mieszczańskich. Wnętrze ich mieszkań miało być wyrazem wysokiej pozycji społecznej.

Przechodząc przez ten zacny salon, trafiliśmy do ostatniego pomieszczenia znajdującego się n pierwszym piętrze muzeum. Kuchnia z przełomu XIX i XX wieku, bo o niej mowa, chwyciła mnie za serce. Moim oczom ukazała się typowa, mieszczańska kuchnia z dawnych lat, dokładnie taka, jaką czasami sobie wyobrażałam. Piec umożliwiający wyrób pierników, klimatyczny stół, rewelacyjny kredens oraz naczynia... Po prostu bajeczny widok! 

Na ścianie i kafelkach wisiał materiał wraz z ciekawym obrazkiem ;)! Kiedy pokazałam rodzicom zdjęcia, przypomniałam im czas ich młodości, bowiem w ich domach również w ten sposób ozdabiano cztery ściany kuchni.

Na zakończenie tej części relacji z Święta Toruńskiego Piernika chciałabym pokazać Wam jeszcze atrakcję multimedialną, jaką znaleźliśmy na stole kuchennym. 

Na zdjęciu powyżej możecie zobaczyć interaktywną książkę z przepisami na pierniki. Całkiem przyjemny, nowoczesny akcent w wiekowej kuchni :). 

Sklepiki, klubokawiarnia, salon i kuchnia... Wszystkie te pomieszczenia zachwycały oko, mimo, iż w gruncie rzeczy wolę muzea interaktywne, to jednak wizyta w tym miejscu nie rozczarowała mnie. Nie myślcie jednak, że to koniec! Jak zapowiadałam na początku, w najbliższych dniach możecie spodziewać się kolejnej części relacji z piernikowego święta. Musicie w końcu poznać atrakcje ukryte w piwnicy... Wystawa "Piernikowe korzenie - od formy do pieca" już niebawem! Trzymajcie się ciepło, do usłyszenia!