Szwecja w jeden dzień - część pierwsza.

Też macie tak, że wracacie z wakacyjnego wyjazdu z masą zdjęć i zastanawiacie się, od czego by tu zacząć? Jak podzielić wpisy? Przecież nie da się ująć całej podróży w jednym poście... Cały czas przeżywałam właśnie tę rozterkę. No cóż, najwygodniej będzie chyba opisać wszystko po kolei, stosując w odpowiednim momencie pauzę ;). Zapraszam zatem na małą wycieczkę do skąpanej w słońcu Szwecji.

Na pierwszy ogień pójdzie podróż promem Stena Line z Gdyni do Karlskrony. Statek Stena Vision wypływał o 19tej, jednak pasażerowie w związku z odprawą standardowo musieli pojawić się najpóźniej godzinę przed planowanym rozpoczęciem podróży. Podczas zakupu biletów otrzymaliśmy potwierdzenie, które pozwoliło nam na odebranie kart pokładowych. Można zrobić to samemu w automacie bądź też udać się do kasy. Głównym zadaniem kart jest umożliwienie wejścia do kabiny, aczkolwiek potrzebne są także przy odprawie. 

Kiedy już pomyślnie przeszliśmy pierwszy mały etap wycieczki, udaliśmy się na pokład w poszukiwaniu naszego tymczasowego lokum. Wnętrze statku możecie zobaczyć tutaj, kiedy to pisałam o dniu otwartym Stena Line. Zostawiliśmy bagaże i udaliśmy się na zewnątrz, aby móc za chwilę obserwować moment wypłynięcia. 

Zanim wyruszyliśmy w morską podróż, delektowaliśmy się gdyńskimi widoczkami. W najbliższym otoczeniu mogliśmy podziwiać ogrom BCTu, a także osiedla znajdujące się kilkaset metrów dalej.

Z każdą chwilą coraz więcej turystów, głównie polskich i szwedzkich, pojawiało się na zewnątrz. Nikt jednak nie siadał na czystych ławeczkach, bowiem wszystkich ciągnęło do barierek. Co się dziwić, stamtąd najlepsze widoki ;).

Zrobiłam kilka zdjęć i czekałam na start promu... No i w końcu się doczekałam. Tak, to była moja pierwsza podróż tak wielkim statkiem! Muskana przez wiatr obserwowałam wypłynięcie z portu. Dobrze zająć sobie wcześniej miejsce przy barierkach, gdyż potem jest z tym ogromny problem! Warto pamiętać też, aby zabrać ze sobą coś cieplejszego. Mimo, iż Gdynię zalewało słoneczko, to kiedy stateczek zaczynał się rozkręcać, czuło się chłód z racji coraz to większej prędkości. Musiałam wrócić do kabiny po sweterek, gdyż moje gołe ramiona zaczynały marznąć.

Kiedy my żegnaliśmy Trójmiasto, inny prom Stena Baltica zbliżał się do terminalu promowego w Gdyni. Ach, zapomniałabym! Chwilę przed odpłynięciem na statku rozbrzmiewały komunikaty w kilku językach - angielskim, szwedzkim i polskim. Kapitan informował ile będzie trwała podróż (w naszym przypadku 12 godzin), a także o warunkach panujących na morzu. 

Pokręciliśmy się trochę na zewnątrz (zachód słońca na morzu - widok bezcenny!), zajrzeliśmy do sklepu bezcłowego (o tym więcej będzie w ostatnim poście dotyczącym wycieczki), pozbieraliśmy istotne ulotki znajdujące się w centrum informacji na pokładzie numer siedem, a następnie udaliśmy się do kabiny. Skorzystaliśmy z łazienki, która swoją drogą była bardzo przyzwoita, po czym rozłożyliśmy łóżka i próbowaliśmy spać. Tak, to dobre określenie. Nie chodzi tu bynajmniej o żadną chorobę morską, której swoją drogą się bezpodstawnie obawiałam, bo sama podróż pod tym względem należała do przyjemnych doświadczeń. Problem ze snem mieliśmy z dwóch powodów - ja po prostu budziłam się co jakiś czas, natomiast Adamowi i mojej mamie przeszkadzały głośne rozmowy u sąsiadów. Cóż, ściany kabin nie są murowane, więc wszystko niesie się koncertowo. Niestety nie każdy rozumie, czym jest cisza nocna. Tak czy siak, dotrwaliśmy do rana. 

Godzinę przed planowanym przybyciem do portu w Karlskronie pasażerów budził fragment piosenki Roda Stewarta "Sailing". Potem wygłoszono standardowe komunikaty - m.in. informujące o zabraniu swojego bagażu z kabiny najpóźniej na 30 minut przed końcem podróży. Kiedy doprowadziliśmy się już do ładu, skorzystaliśmy z czasu, jaki nam jeszcze został i udaliśmy się na zewnątrz podziwiać poranek na morzu. Pogoda rozpieszczała nas od samego rana, a to przecież był dopiero początek!

Widoki powalające! Co więcej, o tej porze zaczynają pojawiać się pierwsze szwedzkie wysepki. Na poniższym zdjęciu możecie zobaczyć Aspö, jedną z wysp archipelagu Karlskrony. Jest to jedynie fragment tego, co ukazuje się oczom turysty podczas wpływania do de facto miasta partnerskiego Gdyni.

O godzinie siódmej dobiliśmy do portu. Czas na zabranie swoich gratów (wracaliśmy innym promem, więc rzeczy musieliśmy albo zabrać ze sobą, albo zostawić w płatnych szafkach na terenie terminalu - podobno takie są, ja nie zwracałam na nie uwagi), opuszczenie promu i udanie się na przystanek autobusowy... Ale o tym dopiero w kolejnym wpisie! Jeśli nie możecie się doczekać, polecam zajrzeć na instagram. Opisów za dużo nie ma, ale może nasycicie się zdjęciami ;). Pozdrawiam Was serdecznie, buziaki, K.